Dag 8

Massillargues- Attuech  Cevennen omgeving Anduze

Ja, weer een nachtje le fief d ‘Anduze, de vierde keer.

De Paasdagen hebben we hier in de Zuid- Franse zon doorgebracht en dat was ook het plan. Door de autopech staan we nog steeds hier.

Vanmorgen krijgen we bericht van de ANWB dat we de auto op kunnen komen halen.

Hij is weer klaar !!!

Eddy is samen met Michel ( de campingbaas ) naar Nîmes gereden. Ontzettend aardig van hem om mee te gaan, want ze zijn hier de hele dag druk met allerlei werkzaamheden.

Wie dit reisverslag leest wil ik dan ook van harte deze camping aanbevelen, want ze zijn hier super aardig en gemotiveerd en het is een echt waanzinnig mooie camping. Een gezellig zwembad erbij en leuk voor kinderen. Reclame voor deze mensen. Dat hebben ze verdiend!

ACSI camping le fief d’Anduze.

Iedereen weg en ik blijf gewoon met Noor op de camping.  Er staan lege caravans her en der. Achteraan huurhuisjes en hier vlakbij één camper. Maar het personeel kennen we inmiddels een beetje, dus er wordt steeds gegroet en gezwaaid. Het geeft mij een vertrouwd gevoel.

In die twee uurtjes die ik alleen ben ga ik aan de poets; Lekker warm sopje gemaakt, zonnetje erbij, m’n badkamertje en keukentje gedaan. Alles weer lekker fris. Verder doe ik het rustig aan, want ik heb koppijn. Ik ga daarna zitten met mijn rug naar de zon, de Ipad aan, de ogen dicht. 

Luisteren naar Jacques Klöters, met Andermans Veren en de Sandwich.

Wat ben ik blij dat Eddy weer in z’n autootje de camping op komt rijden.

“Is ie nu echt helemaal in orde?”

“Daar gaan we van uit.”

Natuurlijk, daar gaan we van uit!

Wat er aan mankeerde?

Kortsluiting in de accu.

Nieuwe accu en de auto uitgetest.

Om 15.00u. gaan we maar eens wat boodschappen doen, want de voorraad slinkt. Ik ervaar zelf kdat de auto normaal z’n werk doet. Wel prettig om te weten, want morgen vertrekken we naar een nieuwe plek. Hè hè

Het weer.

Wie praat er nu niet over het weer? Altijd, overal, is het onderwerp van gesprek.

Vorige week reden we nog in de sneeuw

Een week later zitten we de hele dag buiten in de zon.

Die zon komt hier ook nu pas hortend en stotend op gang hoor. ’s Morgens is het eerst nog een graadje of 10. Daarna gaat ie snel de lucht in naar de 20 graden en tegen de avond begint het weer flink af te koelen. ‘nachts is het echt koud zelfs.

De campings zijn niet voor niets pas 1 april geopend.

Wat grote indruk op mij maakt , is dat hier vanaf Pasen de bloesems en knoppen en blaadjes zienderogen tevoorschijn komen. Het is hier om ons heen één groot natuurlijk schouwspel.  Ontluikende natuur. En de lentezon. Een rondje lopen; door het eeuwenoude dorpje, om het meer en het bamboegebied en dan weer uit komen op de camping is ongeveer 5 km. Tijdens die wandeling zie je bloesems van de fruitbomen , blauwe regen, ontluikend groen, velden vol wijnranken omgeven door een lichtgroene waas en al die hoge bomen veranderen in een paar dagen tijd van woeste takkerige engerds ( ja dat is best eng om meestal bijna in je ééntje  tussen te staan ) in grote lichtgroene lieverikken.

De vogels fluiten. Ik sta in een bos vol vrolijke geluiden. Nee, zodra er blad aan de bomen komt en de vogels zingen is het in de natuur één groot feest.

Dat feest is nu net een paar dagen geleden begonnen. Ik ben zo blij dat ik er bij mag zijn!

En ik hoef nog lang niet naar huis!

Vanavond geskyped met Esther, Marco, Siebe, Belle, Guusje,

                                    Liesje, Charlotte,

                                    Klaartje, Kas en Koen.

Lachen hoor, al die monden die niet synchroon lopen aan het geluid.! En samen liedjes zingen met de kleinsten.