Dag 3

Meursault ( Bourgogne ) – Anduze ( Cévennes )camping  le Pradal

Zoals gezegd, Meursault is eigenlijk de moeite waard om te blijven, maar het is te koud hier. Ik voel mijn rug ook opspelen en we moeten toch zien eerst maar eens wat zuidelijker te komen. Het moet hier met Pasen heel bijzonder zijn, vertellen de campinggasten. Ik geloof het direct en neem me voor hier zeker nog eens naar toe te gaan.

We nemen de tolweg en komen midden op de dag in een erg druk Lyon aan. Spitsuur in de grote stad. Stom van ons. We hebben alleen maar gedacht, we hebben alle tijd.

Dat was effe stressen, maar we vervolgen de reis en merken dat-hoe verder we zuidwaarts komen- de temperatuur aanzienlijk begint te stijgen. Het zonnetje komt erbij en in Lyon is het nu 15 graden. Dat is wat anders dan 7 graden!

Regelmatig lassen we een stop in. We wandelen steeds met Noor en dat is ook wel lekker na al dat zitten.

Voor de tweede keer komen we in de spits terecht. Dit keer in Nîmes.

Hier is het te vergelijken met Parijs en Parijs met auto en caravan mijden we al jaren! Nietsvermoedend rijden we onze neus ( Tomtom ) achterna. Eerst vlak vóór Nîmes gaan we nog even rustig tanken. Wat er tóén gebeurde, weten we nu nóg niet; De auto begint te stinken als een gek en het wordt op dat moment hartstikke druk in de stad. Nîmes ben je ook zomaar niet weer uit en we moeten met de stroom mee.” Is het nu ónze auto die zo stinkt of komt het van buiten,” vraag ik.

“Ik denk dat wíj dat zijn,” is het antwoord. Zijn het de remmen, is het iets wat aan de brandstof is toegevoegd of kan de motor het niet meer aan? Wie zal het zeggen.

Het is eind van de dag en we zoeken hier dichtbij onze derde camping; le Pradal, in Anduze.

We rijden,  vóór we de camping naderen, eerst door Anduze.

Anduze is een erg oude stad. Wat ben ik ver van huis!

De temperatuur is inmiddels gestegen naar 23 graden!

Le Pradal is mooi in beeld gebracht op de campingapp van de ACSI, maar na alle stress van vandaag voelt de camping helemaal niet zo lekker aan. Groot en verlaten ligt hij daar tussen de hoge bomen. één ander stel vreemde snuiters, die nauwelijks gedag kunnen zeggen. Daarbij waait hier op het moment de mistral en op zo’n lege camping heb je niet veel fantasie nodig om je een spookscenario voor te stellen!

Toch slapen we er niet minder om, maar besluiten de daaropvolgende dag in de buurt een andere stek- paasstek paastak- te zoeken.