Dag 31

Nazaré ( boven Lissabon) Midden Portugal

De weersverwachting is voor Noord Portugal en Noord Spanje niet goed. We passen ons programma zo gunstig mogelijk aan. Vandaag verhuizen we niet ‘naar boven ‘. Hier is het nog goed. We rijden binnendoor naar de Zuidelijk gelegen plaats Obidos en gaan genieten van het hier nog goede weer voor zolang als het duurt. Wat een bofferds! Tot half vier is het heerlijk. Daarna volgt een totaal ander weerbeeld. “Wat me een beetje tegenvalt,” zeg ik tegen Eddy, “je mist in deze tijd van het jaar de levendigheid van de mensen.” Het is nog zo vroeg in het jaar, de winter is net verdwenen. Dat is hier toch net zo goed zo. Die maanden van het grote niks. Ja in Zuid Spanje blijft het lekker, maar verder moet het toch overal langzaam op gang komen. Je kan, zoals wij, de tijd wel hebben of nemen, maar het echte vakantiegevoel komt dan wat moeilijker op gang. D.w.z. Je moet het zelf een beetje oproepen. De zon doet heel veel. Maar een beetje toerisme hoort er wel bij. Vandaag zoeken we het op. Het toeristische plaatsje Obidos. Het is de dag van de arbeid vandaag en veel mensen zijn hier vrij. Hè, gezellig! Er loopt maar één grote straat door Obidos. Auto’s moet je buiten de stadsmuur parkeren. De stadsmuur? Ja volledig bewaard gebleven stadsmuren. Een idylle. Voor veel mensen hier is Obidos met zijn vesting uit de 15de eeuw de mooiste nog in tacte middeleeuwse stad van Portugal. Obidos is zo helemaal hoe ik Portugal wil zien! Ik kan wel aan het fotograferen blijven. Snoeperige doorkijkjes en zijstraatjes. Witte muren met blauwe regen, steile trapstraatjes vol geraniums. Bougainville en bestrating met kinderkopjes. Een andere wereld! Mijn Portugal. Er wordt muziek gemaakt en vrolijk gedanst. We drinken koffie in zo’n sfeervol straatje. En als we alles gezien hebben, trekt de lucht dicht en begint het te motregenen. Het is dan al halverwege de middag.

Daarna wordt het binnen zitten. Voor het eerst deze vakantie. Nou ja, dan maar binnen lezen. Gisteren nog kinderen aan de telefoon gehad. Liesje zei: “Ik werd vanochtend wakker en dacht opeens, O mama begint ons nu vast wel te missen en nou zit ze zo ver weg. Ze wil misschien best wel naar huis onderhand.” Ik moet zeggen, het is zoals ik ook dacht dat het zou zijn. Ik heb zoveel wat ik leuk vind om te doen en ik kan overal altijd lekker uitgebreid mee bezig zijn. Schrijven, lezen, wandelen, fietsen, dingen bekijken, digitale kaart ACSI bestuderen. Ik verveel me geen spat. Eerder was ik er bang voor dat Eddy er sneller zat van zou zijn. Maar die geniet ook nog steeds met volle teugen. De kinderen en kleinkinderen, dat begint nu wel steeds ietsepietsje meer te knagen. Maar we willen er allebei nog niet om terug. Dat komt mede door de zon. Ja als die ermee ophoudt wordt het een ander verhaal. Wat ik veel gekker vind en eigenlijk niet had verwacht van mezelf is dat ik heel goed buiten mensen kan. Een kort praatje links en rechts vind ik leuk, maar vervuld volledig mijn behoefte. Ik zeg al tegen Eddy; “Wij hebben duidelijk genoeg aan elkaar, wij samen voelt goed.”  Eddy grijnst breeduit.  Nee, we missen niks,  daar hebben we het hier veels te druk voor en naar ons zin, maar straks zijn we natuurlijk hartstikke blij om iedereen weer te zien, maar  wij samen voelt heel goed. En Noor? Die wordt hier in Portugal als een heilige behandeld ( een Portugese toerist haalt binnen ergens een bakje water).