Dag 29

29 april.

De dag van opa Max. Weten jullie nog kindertjes hoe opa heeft genoten van zijn 80 ste verjaardag, toen wij die watermolen in Toscane hadden gehuurd en een week met alle kinderen, kleinkinderen en toen nog onze ‘ouders ‘ dit hebben beleefd. Wat vond opa het super dat ie champagne in het vliegtuig kreeg omdat ie 80 was geworden! Allemaal samen. Heerlijk. Dat hebben we mooi met elkaar meegemaakt. Nu geen opa en oma Max meer. Treurig voor ons allemaal. De herinnering blijft. En zeker vandaag. Ja, 29 april, de dag van opa Max.

NAZARÉ

Reizen van Zuid Portugal Alvar naar Midden Portugal Nazaré http://www.valeparaiso-naturpark.com Gisteravond waren we aan het brainstormen over het vervolg van onze reis door Portugal. Helemaal met elkaar eens waren we het. Eerst richting Lissabon. Maar… Diep in ons hart weten we dat dit niet te doen is met Noor. Het is een stad, die op zeven heuvels is gebouwd. Er wordt wel gezegd dat er meer straten naar boven dan naar beneden gaan. Dat dacht ik toch maar niet. Noor en ik? Ik kan nog met een tram. Noor niet. Lissabon met z’n pikante mix van prachtige huizen en zware waslijnen met druipnatte kleding. Jammer, maar Lissabon moeten we aan onze neus voorbij laten gaan. Een andere keer misschien. Wat dan wél. O, we willen nog zoveel. We zijn nog maar een paar dagen in de Algarve. We beseffen plotseling dat de tijd dringt. Nog 14 dagen te gaan. Dat lijkt veel, maar we zijn  2600 km. van huis. Dat zijn zeker acht reisdagen. Houden we er nog maar zes over. Nou, dat valt ons toch nog rauw op ons dak. Zes dagen??? En we willen nog zo graag heel veel zien! We zijn er een beetje beduusd van.  Goh, dat valt tegen. De waarheid dringt sinds gisteravond tot ons door.

Vanmorgen om half tien vertrokken.  Dat is soms nog een hele zorg. De auto ligt vrij laag. De caravan heeft een reserveband en een mover er onderaan hangen, dus ook laag. Hier heb je vaak van die nare hoge stoepranden als afscheiding en dat wil nog wel eens mis gaan. Ik heb in het totaal nu drie keer meegemaakt dat het hele spul de bodem raakte. Je zou het er van aan je hart krijgen. Het is een risico wat je soms moet nemen. Eddy neemt dat risico.  Met alle gevolgen van dien. Ruzie hebben we nog niet gehad, maar ruzie ‘zit dan in een klein hoekje’ want o wee als ik daar wat van zeg!  Ik zucht natuurlijk wel duidelijk heeeel erg diep, maar ja, als dat ook al niet mag! We zijn heel blij dat we zonder problemen over de nare randen heen komen deze morgen.                                                         

Het is ook nog even een puntje om flinke ‘piene  in de buuke’ van te krijgen, hoe we boven aan de camping komen. Een smalle weg, steil omhoog. Dit zijn de afschuwelijke dingen. De auto is eigenlijk net niet sterk genoeg voor deze caravan. Als ik dat van te voren geweten had, was ik er niet mee weggegaan. Alleen de auto is prima te doen. Ook dan houdt ie niet van hellingen, maar we komen er wel. Maar met de caravan erachter is het steeds maar weer afwachten. We hebben er daarom ook voor gekozen om de hele weg autobaan te rijden.  Dan hoeven we niet onnodig voor allerlei bochten terug te schakelen. Deze dag gaat het reizen ook weer perfect, geen vuiltje aan de lucht. We kachelen lekker door, want als het lukt willen we Midden Portugal halen. We stoppen regelmatig, maar een uurtje voor Nazeré  worden we van de snelweg naar een N-weg geleid, om zo in Nazaré te komen en op deze weg moeten we i.v.m. werkzaamheden  een omleiding volgen. Natuurlijk een idiote weg, klimmen als een gek, vrachtauto’s voor onze neus(terwijl we de hele weg vandaag nauwelijks verkeer hebben gezien ) die met heel veel moeite omhoog gaan en ónze motor stinkt weer een uur in de wind. Vreeee-se-lijk !!!      Terwijl het de hele dag ‘eitje’ is geweest. Deze situaties zijn niet te vermijden. Al dek je jezelf in door snelwegen te rijden. Domme pech. Maar we zijn er gekomen. Er stinkt inmiddels niks meer. Het plan is morgen Midden Portugal te verkennen. Het binnenland. De natuur en leuke dorpjes. De camping is erg mooi. Aan de zee.                                 

Vanavond nog gebeld met Lode, Lotte, Timo en geskyped met de Zwanepolletjes. Guusje heeft een dansje gedaan en een liedje gezongen in haar nieuwe pyjama. Gisteren hebben Eddy en ik voor Edo lang zal hij leven gezongen door de telefoon. Het moet allemaal niet gekker worden! En nu stop ik ermee, Eddy zegt al : “Wat ben je toch allemaal aan het schrijven, er is niks gebeurd vandaag.”