Dag 4 2016

De dag begint minder zonnig. Dus minder warm. Het mooiste plekje van de wereld en dan is het toch net te fris om daar lang te gaan zitten. Dat is jammer. Nou ja, dan maar een stukje wandelen. We vinden het fijn om een dag hier te relaxen. 
De eerste 1000 km. zit er op. 
Het Lago Maggiore en het Lago Mergozzo kennen we goed. Voor ons een favoriete vakantiebestemming om het Mediterraanse klimaat dat hier heerst. Ik vind het een betoverende omgeving. Zo vriendelijk en bloemrijk. 
Gletsjers slepen in de IJstijd de meerbekkens in de Alpen uit en de uitgeholde massa's rotsen vulden zich met smeltwater en zo ontstonden de meren. Het Lago Maggiore is 370m diep en het Lago Mergozzo 75m. Overal zie je cipressen aan de oevers van het Lago Maggiore. Daar schijnt vandaag voortdurend de zon( die aan het Lago Mergozzo in geen velden of wegen meer te zien was).
Vanmiddag gaan we wandelen langs de met palmbomen omzoomde boulevard van Verbania. Ik heb me veel te dik gekleed dus. In de verte, als we terugrijden, valt me de bewolkte lucht boven het meer van Mergozzo op. Ik zie aan de golfslag van het meer dat het harder is gaan waaien. 'Moeten we niet eerst naar de caravan,' zeg ik tegen Eddy. Dat is niet nodig, vindt hij. We gaan nog effe naar de andere kant van het meer een plaatsje bekijken. Ik vertrouw de lucht niet en wil op tijd terug naar de camping. 
Maar goed ook! Plotseling flinke windkracht en we staan pal aan de rand van het meer. Ja, ons mooiste plekje op de wereld! Onstuimig en wild naderen de golven. Wel eens gehoord van de Italiaanse winden die kunnen spoken op de meren? De wind van het Lago Mergozzo is heel berucht. Nou, daar is hij dan! Nu komt het er op aan. Snel zijn. Binnen alles vastzetten, pootjes omhoog, auto aankoppelen, stroom eraf en wegwezen van deze plek. Tsjonge! Wat een consternatie. Het werkt ons op de lachspieren. Mooi een eind verderop achter de struiken en toch nog goed zicht op het meer. Daar zitten we nu. De wind is inmiddels gaan liggen.