Dag 6 2016 LIGURIË

Fondotoce di Verbania. - Sestri Levante ( Rivièra Levante ) LIGURIË.

( Hoe anders was het vorig jaar.
We missen ons hondje heel erg. Het is heel fijn om samen op reis te zijn.
Maar wat is het leeg zonder onze lieve Noor.
Hij lag hier zo knus in ons nieuwe caravannetje. Mee naar elke bezienswaardigheid. 
Ach, gewoon zo fijn bij ons. Daarom stuur ik vandaag toch een foto van vorig jaar. Het leeft nog zo erg voor ons. Dit was Granada.)

We verlaten LOMBARDIJE en gaan naar de Middellandse Zee.
Heel graag willen we LIGURIË eens bekijken. Met name DE CINQUE TERRE.
Ik heb er over gelezen en me voorgenomen er ooit eens heen te gaan.
Dat moment is nu gekomen. We rijden eerst richting Genua en buigen daarna af naar de Rivièra Levante. Van af de snelweg zien we minder, maar dat komt de komende dagen nog wel. Het bevalt ons goed om met de caravan over veilige wegen te rijden. Als we alleen met de auto op pad gaan nemen we kleinere en vaak mooiere wegen.
Maar goed ook dat we daar vandaag voor gekozen hebben!
We zien een heldere zee en kliffen die zich in het water storten, dorpen die zich vastklampen aan rotshellingen . Het steile landschap van de Cinque Terre bestaat uit terrassen die zijn uitgehouwen in de berghellingen. Daar groeien olijven en druiven.
Deze plek (vijf kleine plaatsen aan de kust) staat op de Unesco Werelderfgoedlijst.
We vinden op nieuw een camping waar wat medekampeerders staan. Gelukkig, veilige omgeving en een prachtige plek. Overal zijn de mensen vriendelijk. Vandaag onderweg knipperde een vrachtwagen achter ons met zijn lichten. We zijn gestopt op de eerste parkeerplaats. De vrachtwagenchauffeur stopte ook om te waarschuwen dat het reservewiel dat onder de caravan in een metalen rekje zit heen en weer slingerde. Daar was een pinnetje afgebroken. De man kroop met Eddy onder de caravan en samen hebben ze het vastgezet. Een vriendelijke Bulgaar. Ik vind dat zo aardig. Ik heb hem gelijk maar een dikke plak chocola gegeven. Zie je wel dat er nog heel veel goede mensen zijn?