Dag 14 2016 LAZIO

21 april 2016 - Bracciano, Italië


Reisdag van Florence naar ROME. 
Voorlopig een camping vlakbij Rome aan het Lago di Bracciano.
Even een stukje tekst voor mijn twee knappe bollen Daan en Siebe.

(Als je er op school dan al niet mee wordt bekogeld, dan doet jullie oma het wel.)
Maar ja, ik zit nu in het gebied van de Etrusken!
LAZIO is al 60.000 jaar bewoond. De eerst nederzettingen in deze streek zijn van de Etrusken in Noord- Lazio. Eeuwen later groeide Rome uit tot hoofdstad van een uitgestrekt rijk. Toen dat rijk zich begon te splitsen, werd Rome het centrum van de christelijke wereld. Alle kunstenaars en architecten stroomden toe om voor de pausen te werken, in de Renaissance en de Barok werden prachtige gebouwen gemaakt. Ik zal snel foto's gaan maken, Dan kan je zien waar ik het over heb.
Vergilius beschrijft hoe de Trojaanse held Aeneas in Lazio landde om er met de dochter van de koning van de Latini te trouwen.
Romulus en Remus, de stichters van ROME, zijn uit deze verbintenis geboren.
Maar dat hebben jullie vast al wel geleerd. Nou jongens, nog effe blokken en het school jaar zit er op.

Gelukkig komen we hier gelijktijdig aanrijden met een stel Hollanders. Op de camping staat nog een Engels echtpaar en voor de rest is er alleen personeel, dat links en rechts wat klust en schoonmaakt. Leeg dus. Op een paar zwarte poezen na. Het is een prachtige locatie. We mogen aan het water gaan staan, maar de camper van de Hollanders niet. We besluiten dat het beter is om bij elkaar in de buurt te gaan staan; twee enorme campers en wij met ons ienieminie caravannetje. Het zijn leuke mensen. Je voelt je toch ook best afhankelijk van elkaar met drie stellen op zo'n lege camping. De boel is wel goed beveiligd. De mannen zijn samen bezig met het installeren van de satelliet schotel. Ze hebben wel lol, want ze willen alle twee de klus zelf klaren, maar bieden elkaar toch uiteindelijk hulp aan.
De vrouw is ook aardig. 'Wij vragen veel makkelijker om hulp dan mannen,' zegt ze.
De man, Otto, vertelt dat hij zo weinig technisch is en dat hij een handige zoon en een handige schoonzoon heeft. Allebei ingenieur. Als hij ze belt omdat iets het niet doet, zeggen ze altijd tegen hem: ' Nergens aankomen, ik kom wel even kijken.'
Ik vind het leuk als mensen zich kwetsbaar op durven te stellen. Mensen die zich zelf niet al te serieus nemen. We hebben vanmiddag op z'n Hollands kunnen lachen om anekdotes over en weer. Omdat we weten dat zij hier ook nog een poosje staan, durven wij het wel aan zo samen aan de oevers van het meer. Hier zullen we voorlopig zijn. Een mooie plek om van hier uit Rome te gaan zien.

1 Reactie

  1. Heero:
    22 april 2016
    Fijn dat het goed gaat. Jullie komen op prachtige plekjes en zien wel heel veel mooie dingen en plaatsen. Ik zou er zelf ook zin in krijgen. Geniet er van